Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Arisarum vulgare & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Capouchoun

Arisarum vulgare

Araceae

Àutri noum : Calèu, Figuieroun.

Noms en français : Gouet à capuchon, Capuchon.

Descripcioun :
Lou capouchoun trachis en group, bonodi soun rizoumo, dins li relarg pulèu safranous proche de la coustiero. En deforo se vèi en liò. Li fueio an un long pecou. Flouris l'autouno e l'ivèr dins uno meno de fuioun en formo de capuchoun.

Usanço :
Li tubercule soun manjadis après lis agué fai bouli dins mant'uno aigo. Pamens la planto caup de sapounino empouisounanto e n'en fau s'en mesfisa, fai proun bóumi (emetico).

Port : Erbo
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Arisarum
Famiho : Araceae


Ordre : Alismatales

Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 4 cm
Flourido : Autouno - Ivèr

Sòu : Si
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero

Liò : Terraire safrous - Garrigo - Roucas - Éusiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenomediterrano
Ref. sc. : Arisarum vulgare O.Targ.Tozz., 1810

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Arisarum vulgare & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
C
CCC
ges
ges
ges

Coumpara Capouchoun emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò